Kiedy więc chciałam nowy rower, a do Bożego Narodzenia było daleko, założyłam małą „firmę taksówkarską” w Kopenhadze – woziłam dzieci z sąsiedztwa na trójkołowym rowerku do autobusu z lodami każdej soboty. Tata żartował wtedy, że jego rola wychowawcza dobiegła końca, bo i tak skończę jako właścicielka firmy.

             A potem, zupełnie niespodziewanie, zaskoczyłam wszystkich decyzją — Zostanę artystą, Idę do plastyka. Tata skomentował to krótko: „Musisz być w tym naprawdę dobra, bo z samej sztuki trudno się utrzymać. Wasze pokolenie nie dostanie już Emerytur z ZUS.”
Jak każde dziecko, miałam oczywiście własne zdanie. Tata był przekonany, że ostatecznie skończę jako właścicielka agencji marketingowej. Do szkoły dostałam się jako 1/40 osób, szkołę skończyłam.
Ale zaskoczyłam wszystkich po raz kolejny — Zostanę artystą, ale teatralnym – Idęna studia z reżyserii teatralnej, dramatopisarstwa i scenopisarstwa. Moja pierwsza sztuka, Słowik, do dziś jest wystawiana w Toruniu. Napisałam kilka scenariuszy telewizyjnych, przetłumaczyłam parę książek i w końcu doszłam do wniosku, że tata miał rację. Nie dało się ze sztuki godnie wyżyć. Uzyskawszy status głodującej artystki, poszłam do szkoły biznesu.

         Studiowałam Przedsiębiorczość w Sektorach Kreatywnych na Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie. To był mój pierwszy eksperyment z połączeniem sztuki i biznesu — założyłam agencję literacką reprezentującą autorów scenariuszy i sztuk.
Porażka była spektakularna, popełniłam wszystkie możliwe błędy debiutującej przedsiębiorczyni. Druga próba była lepsza — firma wnętrzarska, w której produkowałam i sprzedawałam meble loftowe ze stali. Ale i tam źle zarządziłam przepływem gotówki, więc musiałam zamknąć ten rozdział.

         Pojechałam na krótką wizytę do mamy do Egiptu. To, co miało być dwutygodniowymi wakacjami, zamieniło się w roczny pobyt — i zupełnie niespodziewaną karierę w nieruchomościach. Zaczęłam pracować w dziale sprzedaży u dewelopera, sprowadzając europejskich klientów na egipski rynek nieruchomości wakacyjnych. Wkrótce zwróciłam na siebie uwagę lokalnych agentów i deweloperów, a potem zaczęłam reprezentować ich na targach nieruchomości w krajach Zatoki Perskiej. Podróżowałam na ekspozycje i wydarzenia branżowe do Kataru, Bahrajnu, Kuwejtu, Omanu i Zjednoczonych Emiratów Arabskich, stopniowo odkładając prowizje i zdobywając doświadczenie.
W pewnym momencie doszłam do prostego wniosku:
Jestem dobra w sprzedaży nieruchomości. Może czas otworzyć własny biznes — w najlepszym mieście na Bliskim Wschodzie. W Dubaju.

Po raz pierwszy przyjechałam do Dubaju w 2015 roku na targi Cityscape.
Niedługo później wróciłam — tym razem z dwoma doświadczonymi agentami nieruchomości z Egiptu.
Plan był prosty: sprzedawać portugalskie i egipskie nieruchomości wakacyjne mieszkańcom Emiratów. Jak każdy rozsądny przedsiębiorca, zwróciliśmy się o pomoc do doradcy od zakładania firm. Położyłam na stół swoje oszczędności, moi partnerzy dorzucili swoje — i wtedy… zostaliśmy oszukani.
Agent zawyżył opłaty o 50 000 AED, nie poinformował nas o konieczności posiadania lokalnego sponsora z uprawnieniami RERA, a kobieta, która formalnie była naszym sponsorem, nawet nie wiedziała, że nim jest.
Mój paszport został zatrzymany jako „zabezpieczenie” za kolejną wymyśloną opłatę za rzekomą „kontrolę CID”. Nasza firma nie mogła działać. I tak właśnie poznałam Dubaj — od mrocznej strony.

Ta katastrofa, okazała się najlepszą rzeczą w moim życiu. Po tamtym doświadczeniu poczułam odpowiedzialność, by ostrzegać innych inwestorów przed podobnymi oszustwami.
Zaczęłam pisać posty w grupach i na forach internetowych, dzieląc się prawdziwymi procedurami, rzeczywistymi kosztami i własnymi doświadczeniami. Wszystko, czego nauczyłam się w urzędach i instytucjach rządowych, dokumentowałam w formie praktycznych instrukcji i publikowałam, gdzie tylko mogłam.

Nie miałam pojęcia, że właśnie tworzę fundament najpiękniejszej kariery swojego życia.
Ludzie zaczęli prosić mnie o pomoc w zakładaniu firm i załatwianiu formalności — i tak w 2016 roku otworzyłam pierwszą firmę dla kogoś.Od tamtej pory pomogłam założyć 834 firmy — zarówno mainland, jak i free zone — we wszystkich Emiratach. Z biegiem lat obserwowałam również niezwykłą transformację sektora rządowego w ZEA, który systematycznie eliminował problematycznych pośredników, utrudniających kiedyś prowadzenie działalności.

Dziś współpracuję z osobami prywatnymi, prawnikami, małymi i średnimi firmami oraz korporacjami, wspierając ich na każdym etapie tworzenia i prowadzenia biznesu. W 2019 roku rozszerzyłam działalność o odzyskiwanie należności i wsparcie w sporach pracowniczych, pomagając ludziom odzyskiwać niewypłacone pensje i składać oficjalne skargi.
Wkrótce potem otrzymałam pierwsze zlecenie dotyczące sprawy oszustwa, egzekucji wyroków i odzyskiwania należności.